Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΩΝ

ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΩΝ

Α. ΗΘΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ:


  1. ΚΡΙΣΗ ΗΘΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ: αξίες και ιδανικά τείνουν στη σημερινή εποχή να   αμφισβητούνται ως και αποκαθηλώνονται (κλυδωνίζονται, υπονομεύονται, καταπίπτουν, συρρικνώνονται, διασαλεύονται, δυναμιτίζονται κ.ά.), χωρίς να αντικαθίστανται από υγιείς αντιπροτάσεις. Η απαξίωση των ιδανικών είναι εμφανής.

  1. ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ: ο άνθρωπος χάνει θεμελιώδη στοιχεία της προσωπικότητάς του. Αποξενώνεται από τον εαυτό του, τους άλλους, την εργασία, τη φύση.

  1. ΕΛΛΕΙΨΗ ΧΑΡΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ: το φαινόμενο της υπερειδίκευσης εμποδίζει το σημερινό άνθρωπο να νιώσει τη χαρά της δημιουργίας στο χώρο εργασίας του.

  1. ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙΗΣΗ: σήμερα ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζεται ως αξία, αλλά θεωρείται το μέσο για την επίτευξη κάποιου σκοπού. Καταπατούνται σε παγκόσμιο επίπεδο τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κυριαρχεί η βία και η εγκληματικότητα.

  1. ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ: ο σύγχρονος άνθρωπος ενδιαφέρεται για το «εγώ» και όχι για το «εμείς». Θεωρεί πως το ατομικό συμφέρον αντιδιαστέλλεται προς το κοινωνικό. Αποξενώνεται, αδρανοποιείται, δεν ενδιαφέρεται έμπρακτα για το συνάνθρωπο.

  1. ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ: οι άνθρωποι δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν ποιοτικά και βαθιά μεταξύ τους. Κυριαρχεί η ιδιοτέλεια, η ανασφάλεια, η αδιαφορία για το συνάνθρωπο, με αποτέλεσμα οι ανθρώπινες σχέσεις (διαπροσωπικές/ μικρόκοσμος και διανθρώπινες/ μεγάκοσμος) να μετατρέπονται σε τυπικές, απρόσωπες, επιδερμικές.

  1. ΒΙΑ – ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ: οι απρόσωπες σχέσεις, οι ανταγωνιστικές τάσεις και ο σύγχρονος αστικοποιημένος τρόπος ζωής οδηγούν τους ανθρώπους σε αποκλίνουσα συμπεριφορά, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται τέτοια φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας.

  1. ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ: ο άνθρωπος αντιμετωπίζει το συνάνθρωπό του ως μέσο και όχι ως σκοπός.

  1. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ – ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ: πολλοί άνθρωποι αδιαφορούν για τα «κοινά», δεν ενεργούν συλλογικά για την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν την κοινωνία.

  1. ΑΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ– ΞΕΝΟΜΑΝΙΑ: άρνηση της πολιτιστικής παράδοσης σημαίνει απώλεια της ιστορικής – εθνικής μνήμης και, συνεπώς, απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Από την άλλη πλευρά, η άκριτη υιοθέτηση πνευματικών και υλικών προϊόντων ξένων λαών οδηγεί στον εθνικό εκφυλισμό.

  1. ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ: ορισμένες αγεφύρωτες ιδεολογικές αντιθέσεις μεταξύ των νέων και των μεγαλυτέρων σε ηλικία αποτελούν συχνό φαινόμενο, που μπορεί να οδηγήσει από τη ρήξη στις ενδοοικογενειακές σχέσεις μέχρι τη βία .


  1. ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ: η συνθετότητα της σύγχρονης ζωής και οι αυξημένες απαιτήσεις της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας ανάγκασαν τον άνθρωπο να αφιερώνει ολοένα και περισσότερο χρόνο στην άσκηση του επαγγέλματός του. Η επίπονη και εξουθενωτική εργασία περιορίζει τον ελεύθερο χρόνο, αποξενώνει, αλλοτριώνει και εξουθενώνει και μας καθιστά μονοδιάστατους.

Β. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ:

  1. ΕΛΛΕΙΨΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ – ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ, ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ, ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΙΣΜΟΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ: η ανθρωπιστική παιδεία υποτιμάται και συρρικνώνεται. Οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες και επιστήμονες είναι πνευματικά μονοδιάστατοι. Γνωρίζουν μόνο το αντικείμενο με το οποίο ασχολούνται λόγω έλλειψης γενικής παιδείας. Καθίστανται μονοδιάστατοι, αλαζονικοί και αποστασιοποιούνται από τα κοινά- παθητικοποίηση, απολιτικοποίηση.

  1. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΑ – ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΙ: σήμερα κυριαρχεί ο φανατισμός κάθε μορφής, ιδεολογικός – πολιτικός – κοινωνικός – θρησκευτικός, άμεση απόρροια της πνευματικής μονομέρειας, του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, των κοινωνικών αδικιών, της χειραγώγησης, του ρατσισμού κ.ά. .

  1. ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΜΑΖΩΝ: οι πολίτες μετατρέπονται σε μαζανθρώπους, έχουν χάσει τα ατομικά τους χαρακτηριστικά, έχουν τυποποιηθεί, έχουν τις ίδιες προτιμήσεις, τις ίδιες επίπλαστες ανάγκες, κάνουν τις ίδιες επιλογές. Οι ανάγκες τους αυτές  προβλέπονται εύκολα και υπάρχουν κάποιοι που το εκμεταλλεύονται.

  1. ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ: η υπέρμετρη ανάπτυξη του υλικού πολιτισμού οδηγεί, γενικά, σε στασιμότητα τον πνευματικό και ηθικό. Ο ελιτισμός, η ιδιοτέλεια και η αποστασιοποίηση  από τα κοινά απομακρύνουν τον πνευματικό άνθρωπο από την κοινωνία του. Ταυτόχρονα,  υποχωρούν οι πνευματικές αξίες γενικά, και κυριαρχεί αυτό που ονομάζουμε «υποκουλτούρα», τα πολιτιστικά προϊόντα χαμηλής ποιότητας.

  1. ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ: στη σημερινή κοινωνία, όπου τα πάντα είναι αντικείμενο εμπορίου και συναλλαγών και τα αγαθά- π.χ. παιδεία, η τέχνη και η επιστήμη τείνουν να χάσουν το πραγματικό ανθρωποκεντρικό περιεχόμενό τους και να γίνουν εμπορικά προϊόντα.

Γ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ:

  1. ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ: οι άνθρωποι δεν επιθυμούν να ικανοποιήσουν μόνο τις πρωτογενείς και ουσιώδεις ανάγκες τους, αλλά επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν και τις διαρκώς αυξανόμενες δευτερογενείς και συχνά επίπλαστές τους. Η υπερκατανάλωση σχετίζεται άμεσα με τη λανθασμένη ιεράρχηση των αναγκών, την ευρύτερη κρίση των αξιών και των σχέσεων και την κυριαρχία των ΜΜΕ και της διαφήμισης

  1. ΑΝΕΡΓΙΑ: ο οικονομικός παράγοντας καθορίζει την κοινωνική διαστρωμάτωση. Το φαινόμενο της ανεργίας διαταράσσει την ομαλή λειτουργία του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος και δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες, απόγνωση και παραβατικότητα.

  1. ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ: η ρύπανση, η μόλυνση, η ενεργειακή κρίση, η εξάντληση των φυσικών πόρων κ.ά. συνιστούν το πρόβλημα. Γενεσιουργοί παράγοντες, η αφροσύνη, η απληστία, η εκβιομηχάνιση, η υπερκατανάλωση και ο εγωκεντρισμός. Όταν ο άνθρωπος στρέφεται εναντίον της φύσης, ουσιαστικά στρέφεται εναντίον του εαυτού του.

  1. ΑΣΤΥΦΙΛΙΑ: ερήμωση της υπαίθρου, συσσώρευση πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα, μαζοποίηση, κοινωνική παθογένεια.

  1. ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ: μάστιγα των σύγχρονων κοινωνιών με αρνητικότατες συνέπειες για τους ανθρώπους και κυρίως τους νέους, όπως την παραβατικότητα, την εγκληματικότητα, τη κοινωνική περιθωριοποίηση και τον επικείμενο θάνατο.

  1. ΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ: αν και στα περισσότερα κράτη του κόσμου κυριαρχεί κάποια μορφή δημοκρατίας, το πολίτευμα πάσχει και κλυδωνίζεται. Ο λαϊκισμός, η μαζοποίηση, η παθητικοποίηση και η διαφθορά συνιστούν, μεταξύ άλλων, την κρίση του πολιτεύματος.

  1. ΜΑΖΟΠΟΙΗΣΗ/ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ: οι αλλοτριωτικές συνθήκες ζωής και εργασίας (αστικοποίηση, υπερπληθυσμός, υπερεργασία, άγχος, ΜΜΕ κ.ά.)   κάνουν τους ανθρώπους να χάνουν τα ατομικά τους χαρακτηριστικά, να γίνονται «μαζάνθρωποι», δίχως προσωπική ταυτότητα, να παθητικοποιούνται, να ομογενοποιούνται, να καταναλώνουν μανιωδώς, να γίνονται άκριτοι, να παραγκωνίζουν τα πνευματικά αγαθά, να ζουν για το σήμερα, εγωκεντρικά κ.ά.

  1. ΜΗ ΥΓΙΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ: είναι προϊόν του όψιμου καπιταλισμού, της διεθνοποίησης της οικονομίας, της διεύρυνσης των συγκοινωνιών και των επικοινωνιών που κατέστησαν τη Γη «οικουμενικό χωριό», εκδηλώνεται με μαζοποίηση, ομογενοποίηση, παγκόσμια μόδα, ενίσχυση του υλικού ευδαιμονισμού, χειραγώγηση των αδυνάτων από τους ισχυρούς, σάρωση και ισοπέδωση εθνικών παραδόσεων, διεθνοποίηση του εγκλήματος, αναβίωση φανατισμών και εθνικισμών ως αντίδραση σε αυτήν κ.ά.

  1. ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ: για το Νομπελίστα Φυσικό Κόνραντ Λόρεντζ το πιο θανάσιμο αμάρτημα του πολιτισμού μας. Τροφοδοτείται από την άγνοια, την αμάθεια, τον αναλφαβητισμό, τη φτώχεια, τη συνολική υπανάπτυξη και τη θρησκοληψία, μεταξύ άλλων, και συνεπάγεται καταστροφή φυσικού περιβάλλοντος, μάστιγες, ασθένειες, επιδείνωση φτώχειας, υπανάπτυξη και μαζική μετανάστευση.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ Η΄ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ, ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ- ΘΕΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. Π.Χ. ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΝΕΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ Κ.Α.




                                                                                                                                   ΕΚΠ.ΠΗΓΗ
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου