ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΙΑ

Παιδεία και Ανεργία .

…Όμως στο μέτωπο της ανεργίας υπάρχει πρόβλημα, παρ’ όλες τις πολύπλοκες προσπάθειες και τα μέτρα πολιτικής που προωθούνται από κυβερνητικούς φορείς. Η ανεργία στην Ελλάδα δε δείχνει σημεία υποχώρησης, ενώ σε υψηλά επίπεδα κυμαίνεται η ανεργία των νέων.

Το πρόβλημα, κατά την άποψή μας, που δυστυχώς φαίνεται πως επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα, είναι ότι δεν έχει γίνει σωστή διάγνωση της ιδιαιτερότητας που παρουσιάζει η ανεργία στη χώρα μας. Οι γνωστές κλασικές αιτίες που ευθύνονται για την ανεργία είναι κυρίως: 1) η συρρίκνωση της αγροτικής απασχόλησης 2) η αύξηση του συνολικού αριθμού των απασχολούμενων που συνδέεται με τη ραγδαία εισροή προσφύγων και λαθρομεταναστών, 3) η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, 4) η στασιμότητα ή και μείωση των προσλήψεων στο δημόσιο, 5) τα κίνητρα για τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων με τη συνακόλουθη βελτίωση της παραγωγικότητας, 6) οι περιοριστικές πολιτικές για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού.

Τα αίτια αυτά, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ευθύνονται στη χώρα μας όπως και διεθνώς, για την επιμονή και τη διόγκωση της ανεργίας. Όμως δεν είναι αρκετά για να εξηγήσουν τους βαθύτερους λόγους του προβλήματος. Σε πολύ μεγαλύτερη έκταση στην Ελλάδα, απ΄ ότι ισχύει διεθνώς, ο σκληρός πυρήνας της ανεργίας στη χώρα μας, συνδέεται άμεσα με την επιλεγόμενη τεχνολογική ανεργία. Αυτό σημαίνει ότι οι ραγδαίες εξελίξεις της τεχνολογίας έχουν ως συνέπεια την ταχύτατη απαξίωση πολλών επαγγελμάτων, ειδικοτήτων και δεξιοτήτων, ενώ ταυτόχρονα γεννιούνται πολλαπλές ανάγκες για νέες ειδικότητες που δεν υπάρχουν στην αγορά εργασίας.

Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και ιδιαίτερα αυτό της ανωτάτης δημόσιας παιδείας, παραμένει προσκολλημένο σε αναχρονιστικές και ανελαστικές δομές και προσανατολισμένο σε κατευθύνσεις που είναι κορεσμένες και δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εξελίξεις της τεχνολογίας και της αγοράς εργασίας. Η παιδεία στη χώρα μας παράγει ανέργους. Έτσι εξηγείται γιατί εδώ παρατηρείται το μοναδικό διεθνώς παράδοξο φαινόμενο, όπου η ανεργία των αποφοίτων Λυκείου και Πανεπιστημίου είναι υψηλότερη από την ανεργία των αποφοίτων γυμνασίου. Παράγουμε ή εισάγουμε, πολύ περισσότερους απ΄ όσους χρειαζόμαστε, γιατρούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους, φαρμακοποιούς, χημικούς, φιλόλογους, ιστορικούς, φυσικούς, μαθηματικούς κλπ. Και τώρα τελευταία άπειρους χρηματοοικονομολόγους που έλκονται από την αμφίβολη λάμψη του Χρηματιστηρίου. Όμως κανείς δεν προειδοποιεί αυτά τα νέα παιδιά στις περιπτώσεις αυτές, όπως και σε άλλους κορεσμένους τομείς, πως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Και ότι υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να βρουν εργασία, τουλάχιστον στα επόμενα πέντε χρόνια στους τομείς που επέλεξαν να εκπαιδευτούν και να δαπανήσουν πολύ προσπάθεια και οικονομίες που συχνά είναι δυσβάσταχτες για το οικογενειακό βαλάντιο.

Αν η παραπάνω διάγνωση γίνει ευρύτατα κατανοητή και αποδεκτή, τότε εκείνο που επείγει είναι η λήψη κατάλληλων διαρθρωτικών μέτρων για τον ίδιο σκοπό. Συγκεκριμένα και επιγραμματικά, αναγκαίο είναι να γίνει άμεση αναμόρφωση της ανώτερης και ανώτατης παιδείας με την εισαγωγή δύο κύκλων σπουδών. Στον πρώτο θα παρέχονται οι αναγκαίες γενικές γνώσεις και στο δεύτερο εκείνες οι εκπαιδευτικές κατευθύνσεις που στην πλειοψηφία τους θα συμβαδίζουν με τις εξελίξεις της τεχνολογίας και τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Επίσης, χρειάζεται ριζική αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός της επαγγελματικής παιδείας, καθώς και της δια βίου εκπαίδευσης, σύμφωνα πάντα με τις τεχνολογικές εξελίξεις. –ΠΡΟΣΟΧΗ, ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

Για τον ίδιο σκοπό, απαραίτητο δεδομένο είναι η ευελιξία προσαρμογής των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα διαρκώς μεταβαλλόμενα δεδομένα της αγοράς εργασίας. Επιπλέον, αποφασιστική βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στον επαγγελματικό προσανατολισμό ο οποίος οφείλει να συνδυάζει, τα προσωπικά χαρακτηριστικά, τις κλίσεις, τις προτιμήσεις, τα ενδιαφέροντα κάθε ατόμου, με τα επαγγέλματα και τις ειδικότητες που έχουν μέλλον. Και τέλος, η Πολιτεία έχει χρέος να προειδοποιεί τους νέους και τους γονείς ότι σε μια συγκεκριμένη περίοδο, η κατά συρροή επιλογή κορεσμένων εκπαιδευτικών κατευθύνσεων, όπως λ.χ. του γιατρού, του δικηγόρου, του δημοσιογράφου, του φιλόλογου, του ιστορικού, κλπ., οδηγεί στην ανεργία ή στην ετεροαπασχόληση. Παράλληλα, η δημιουργία νέων τμημάτων σε κορεσμένες ειδικότητες όπως οι παραπάνω θα πρέπει να αποτρέπονται. Γενικότερα, το ζητούμενο είναι να γίνει κατανοητό ότι η τεχνολογική – εκπαιδευτική ανεργία είναι κυρίως υπεύθυνη για τη διόγκωση του προβλήματος στη χώρα μας και κατά συνέπεια χρειάζεται να ληφθούν άμεσα και ριζικά μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Αλλιώς τα σύννεφα στον θλιβερό ορίζοντα θα πυκνώσουν περισσότερο με τις όποιες περαιτέρω δυσοίωνες προοπτικές.

www.katsanevas.gr- τροποποιημένο κείμενο