ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ/ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ:

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ/ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ:

 

1. Τη λογική αλληλουχία των νοημάτων: τη λογική σειρά με την οποία είναι ιεραρχημένες οι ιδέες του κειμένου, που φανερώνει άλλωστε και τη σχέση που έχουν μεταξύ τους. Επιτυγχάνεται με:

·  Τη σαφή διάκριση των τμημάτων (πρόλογος, κύριο θέμα, επίλογος) και των υποτμημάτων του κυρίου μέρους.

● Τη σωστή διάταξη των ιδεών: χρονολογική: σε αφηγηματικά κείμενα

                                                   τοπική: σε περιγραφικά κείμενα

                                                       λογική: σε αποδεικτικά κείμενα

 

2. Τη συνεκτικότητα του κειμένου: τη νοηματική συνάφεια ανάμεσα στις προτάσεις, στις περιόδους και τις παραγράφους του κειμένου. Τη συνεκτικότητα συνιστούν:

·    η ενότητα

·   η αλληλουχία

 

3. Τη συνοχή: τη σύνδεση των προτάσεων, των περιόδων, των παραγράφων, των τμημάτων του κειμένου. Επιτυγχάνεται με:

·   Αντωνυμίες

·  Επανάληψη σημαντικών λέξεων (λέξεις – κλειδιά) των παραγράφων του κειμένου.

·  Νοηματική συγγένεια. Τα νοήματα σχετίζονται τόσο στενά, ώστε το ίδιο νόημα δείχνει τη σχέση ανάμεσα στις προτάσεις ή τις παραγράφους.

·   Διαρθρωτικές λέξεις – φράσεις/ πηγή