ΠΟΛΥ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΛΑΘΗ ΣΤΟ ΓΡΑΠΤΟ ΛΟΓΟ

Συγκεντρώσαμε 12 πολύ συχνά λάθη του γραπτού λόγου που κάνουν λίγο- πολύ οι περισσότεροι μαθητές, συχνά όχι από άγνοια, αλλά από βιασύνη. Ας τα έχουμε, λοιπόν, συγκεντρωμένα και ας προσπαθούμε να μην τα επαναλαμβάνουμε>

1.       Τα ρήματα (ενεργητική φωνή) δεν τελειώνουν σε ΟΜΙΚΡΟΝ -ο-  αλλά σε ΩΜΕΓΑ –ω/ώ> έχω, τιμώ.

2.       Τα θηλυκά- ουσιαστικά/ επίθετα- δεν τελειώνουν σε ΓΙΩΤΑ –ι- αλλά σε ΗΤΑ–η-> Νίκη, όμορφη.

3.       Σε ΓΙΩΤΑ –ι- τελειώνουν τα ΟΥΔΕΤΕΡΑ> το γατί, το σπίτι, το λουλούδι.

4.       Μετά από ΤΕΛΕΙΑ - . - , ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ -;- , ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΟ -!-, ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΑ -…-, η επόμενη λέξη ξεκινά με ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΡΑΜΜΑ και ΟΧΙ ΜΙΚΡΟ> Σας ευχαριστούμε! Περάσαμε πολύ ωραία.

5.       Τα…παράξενα (μοιάζουν με αρχαία ελληνικά και έτσι κλίνονται, εν πολλοίς/ τα λένε «αρχαιόκλιτα») επίθετα ή ουσιαστικοποιημένα επίθετα σε –ής (αρσενικό και θηλυκό, π.χ. ο αληθής, η αληθής) και σε –ές (ουδέτερο (το αληθές)>  ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (ένας)>Ο ευγενής,  του ευγενούς, τον ευγενή, (ω) ευγενή/  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ (πολλοί)> οι ευγενείς, των ευγενών, τους ευγενείς, (ω) ευγενείς. Το αληθές, του αληθούς, το αληθές, (ω) αληθές/ Τα αληθή, των αληθών, τα αληθή, (ω) αληθή.  Ο ευγενής άρχοντας. Του νομοταγούς πολίτη. Το διεθνές πρακτορείο. Τα διεθνή νέα.

6.       Όχι επαναλήψεις ίδιων Ή παρόμοιων λέξεων, και μάλιστα κοντά η μία στην άλλη. Π.χ. Οι άνθρωποι της πόλης μας σπάνια πια χαμογελάνε. Οι άνθρωποι είναι πολύ αγχωμένοι. Επίσης, έχουν οικονομικά προβλήματα. Επίσης, τους προβληματίζει η ανεργία.

7.       Μη μας απαγορεύετε (εσείς) το παιχνίδι στο πάρκο/ Απαγορεύεται το κάπνισμα.

8.       Μην ξεχνάτε την ΤΕΛΕΙΑ, το σταμάτημα του λόγου, την ανάσα! Μην ξεπερνάτε τις δέκα το πολύ (ενδεικτικά) λέξεις στη σειρά. Μετά, να βάζετε ΤΕΛΕΙΑ.

9.       Όμως, να μην προτιμάτε και τις πολύ μικρές προτάσεις των 3-5 λέξεων. Π.χ.> Πήρα το Lower. Ξέρω και υπολογιστές.

10.    Άλλο «έχω πολλή αγάπη στην καρδιά μου» κι άλλο «πολύ μικρή μερίδα». Το «ΠΟΛΛΗ» είναι επίθετο –θυμάστε τα 10 μέρη του λόγου;- και δείχνει μία ιδιότητα, ένα χαρακτηριστικό της αγάπης, που είναι το ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ που προσδιορίζει. Το «ΠΟΛΥ» είναι ΕΠΙΡΡΗΜΑ – άλλο ένα μέρος του λόγου- και δηλώνει ΠΟΣΟΤΗΤΑ –πόσο; Πολύ- και, όπως βλέπετε, είναι δίπλα στο επίθετο «ΜΙΚΡΗ» και όχι στο ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ «ΜΕΡΙΔΑ». Τώρα, δείτε αυτά τα παραδείγματα και πείτε ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ> Πήρα πολύ δύναμη από εσένα, φίλη μου/ Το φόρεμα ήταν τελικά πολύ στενό.

11.   Ο ΤΟΝΟΣ –‘- μπαίνει εκεί που ανεβαίνει η φωνή μου. Δεν τον ξεχνάω ποτέ! Βάλτε, λοιπόν, τόνους> αγαπωντας, θυμαμαι, διοργανωση, καλυτερος, προσπαθεια, αδυνατω, πορισμα.

12.   Για να πάρει ΤΟΝΟ μια λέξη, πρέπει να έχει παραπάνω από ΜΙΑ συλλαβή. Οι μόνες ΜΟΝΟΣΥΛΛΑΒΕΣ- με μία συλλαβή- λέξεις που παίρνουν τόνο είναι >Πού; Πώς; …ώς, όταν σημαίνει «μέχρι». Άρα, όταν ρωτάμε, άμεσα ή έμμεσα «πού/πώς», βάζουμε τόνο. Βάλτε τόνο>Σου είπα πως θα λείψω αύριο. Τον ρώτησε πως πέρασε.

Που είναι το μαχαίρι; Ο κύριος που μου μίλησε στο γραφείο ήταν ευγενικός.