ΜΟΡΦΕΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ  Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

1^η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΜΟΡΦΕΣ  ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ / ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ -ΡΗΜΑΤΟΣ

Ποια μέρη του λόγου χρησιμοποιούνται ως υποκείμενα:

1.       Ουσιαστικό (κύριο ή κοινό)- πρόσωπο, ζώο, πράγμα, ενέργεια, κατάσταση, ιδιότητα

2.       Επίθετο – ουσιαστικοποιημένο- ο νέος

3.       Αντωνυμία ( με ή χωρίς άρθρο)- αυτός, ο καθένας

4.       Επίρρημα με άρθρο- το γιατί

5.       Aπρόσωπο Ρήμα  (με ή χωρίς άρθρο)- πρέπει, το πρέπει

6.       Ολόκληρη πρόταση με άρθρο στην αρχή της- το γιατί δεν ήλθε

7.       Επιθετική μετοχή- ο κουρασμένος

·         Όλα τα μέρη του λόγου όταν έχουν μπροστά τους άρθρο λειτουργούν συντακτικά ως ουσιαστικά.

·         Οποιαδήποτε λέξη με άρθρο λέγεται σύναρθρη.  Αν δεν έχει άρθρο είναι άναρθρη.

·         Το  πτωτικό υποκείμενο είναι σε πτώση ονομαστική εν. ή πληθ. αριθμού.

·         Αν το υποκείμενο είναι αντωνυμία α΄και β΄προσώπου, συνήθως παραλείπεται γιατί δηλώνεται από την κατάληξη του ρήματος.

·         Το υποκείμενο συνήθως παραλείπεται :

                                   όταν εννοείται εύκολα από τα συμφραζόμενα

                                   όταν  είναι μια γενική έννοια (π.χ. οι άνθρωποι)

                                   όταν το ρήμα δείχνει κάποιο φυσικό φαινόμενο

                                   όταν μόνο ένα υποκείμενο μπορεί να εννοηθεί.

Το  ρήμα συμφωνεί  με το υποκείμενό του σε πρόσωπο και αριθμό. ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ.

Όταν υπάρχουν περισσότερα από ένα υποκ., το ρήμα μπαίνει σε πληθυντικό αριθμό  και στο επικρατέστερο πρόσωπο ( το α΄πρ. επικρατέστερο του β΄ και το β΄του γ΄)