Ανάμεσα στα δυο κείμενα υπάρχουν σαφείς ομοιότητες . Αρχικά, και
στα δυο κείμενα προσδιορίζεται συγκεκριμένα ο τόπος: στο διδαγμένο
κείμενο ο τόπος είναι δίπλα στου Κεμάλ το Σπίτι, στο Ισλαχνέ, στη
Θεσσαλονίκη , ενώ στο παράλληλο ο τόπος είναι δίπλα στο «Ακρόπολις»
και μέχρι την οδό Πλάτωνος. Ως προς το χρόνο, γίνεται ρητή αναφορά
στην Κατοχή, στο διδαγμένο με την τέταρτη επίσκεψη της γυναίκας, ενώ
στο παράλληλο «όπου μέχρι και την κατοχή…Εβραίων». Η καθημερινή
συνήθεια των μουσουλμάνων γυναικών να κάθονται στην εξώπορτα
φαίνεται ότι ίσχυε και για τις γριές Εβραίισες, αλλά μονάχα τα Σάββατα .
Επίσης, ομοιότητα αποτελεί η ειρωνεία του αφηγητή για τους εργολάβους
και το σύγχρονο πολιτισμό που προσπαθεί να επιβληθεί με το γκρέμισμα,
περιφρονώντας τον παραδοσιακό πολιτισμό. Μέσα στα δυο κείμενα
εντοπίζουμε το στοιχείο της καταστροφής λόγω πολεμικών συνθηκών
(μια ιταλιάνικη μπόμπα… γκρεμίσει – στρατιωτικές μπουλντόζες). Τ α
βυζαντινά μνημεία του παράλληλου κειμένου παραπέμπουν στο
ψηφιδωτό του διδαγμένου. Και στα δυο κείμενα λείπει η συναισθηματική
έξαρση. Ανάμεσα στα δυο κείμενα υπάρχουν και δυο διαφορές: α) τα
σπίτια που γκρεμίζονται στο διδαγμένο βρίσκονται σε μουσουλμανική
συνοικία , ενώ στο παράλληλο σε Εβραϊκή β) στο παράλληλο κείμενο
γκρεμίζουν λόγω τουρισμού στοιχείο που δεν υπάρχει στο διδαγμένο
κείμενο.
στα δυο κείμενα προσδιορίζεται συγκεκριμένα ο τόπος: στο διδαγμένο
κείμενο ο τόπος είναι δίπλα στου Κεμάλ το Σπίτι, στο Ισλαχνέ, στη
Θεσσαλονίκη , ενώ στο παράλληλο ο τόπος είναι δίπλα στο «Ακρόπολις»
και μέχρι την οδό Πλάτωνος. Ως προς το χρόνο, γίνεται ρητή αναφορά
στην Κατοχή, στο διδαγμένο με την τέταρτη επίσκεψη της γυναίκας, ενώ
στο παράλληλο «όπου μέχρι και την κατοχή…Εβραίων». Η καθημερινή
συνήθεια των μουσουλμάνων γυναικών να κάθονται στην εξώπορτα
φαίνεται ότι ίσχυε και για τις γριές Εβραίισες, αλλά μονάχα τα Σάββατα .
Επίσης, ομοιότητα αποτελεί η ειρωνεία του αφηγητή για τους εργολάβους
και το σύγχρονο πολιτισμό που προσπαθεί να επιβληθεί με το γκρέμισμα,
περιφρονώντας τον παραδοσιακό πολιτισμό. Μέσα στα δυο κείμενα
εντοπίζουμε το στοιχείο της καταστροφής λόγω πολεμικών συνθηκών
(μια ιταλιάνικη μπόμπα… γκρεμίσει – στρατιωτικές μπουλντόζες). Τ α
βυζαντινά μνημεία του παράλληλου κειμένου παραπέμπουν στο
ψηφιδωτό του διδαγμένου. Και στα δυο κείμενα λείπει η συναισθηματική
έξαρση. Ανάμεσα στα δυο κείμενα υπάρχουν και δυο διαφορές: α) τα
σπίτια που γκρεμίζονται στο διδαγμένο βρίσκονται σε μουσουλμανική
συνοικία , ενώ στο παράλληλο σε Εβραϊκή β) στο παράλληλο κείμενο
γκρεμίζουν λόγω τουρισμού στοιχείο που δεν υπάρχει στο διδαγμένο
κείμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου