1.Κριτήρια επιλογής
επαγγέλματος
Ø Άτομο : Έμφυτες ικανότητες και
δεξιότητες, κλίση, ταλέντο-α
Ø Οικογένεια : παράδοση- διαδοχή
επαγγέλματος, κοινωνικό φαίνεσθαι, ικανοποίηση απωθημένων επιθυμιών γονέων,
ατομικές φιλοδοξίες, επαγγελματικά πρότυπα συγγενών κ.ά.
Ø Κοινωνία :
πρότυπα επιτυχίας που ποικίλλουν ανά εποχή, προκατασκευασμένες ιδέες και
κοινωνικές προκαταλήψεις, σχετικά με «ανώτερα» και «κατώτερα» επαγγέλματα («επαγγέλματα λευκού
κολάρου»,χειρωνακτικά),κοινωνική ανέλιξη και καταξίωση, κύρος, άσκηση επιρροής,
ανθρωποβόρος ανταγωνισμός, αγορά εργασίας- ανεργία κ.ά.
Ø Παιδεία : αναπαράγει και
διαιωνίζει τα όσα πρεσβεύουν η οικογένεια και η κοινωνία σχετικά με την επιλογή
επαγγέλματος. O
βαθμός ενημέρωσης σχετικά με τον επαγγελματικό προσανατολισμό
(οικογένεια, παιδεία, κοινωνία) αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα για τη διαμόρφωση
ορθών ή λαθεμένων κριτηρίων.
Ø Υλικός Τομέας :
ευμάρεια, βιοτικό επίπεδο, ποιότητα ζωής..
Ø Τεχνολογία :
oι
κατακλυσμιαίες εξελίξεις στον τομέα της τεχνολογίας έχουν αναδείξει νέα
επαγγέλματα αιχμής, ενώ έχουν οπισθοχωρήσει άλλα.
Ø Χώρος εργασίας: αμοιβές, δυνατότητα εξέλιξης, κατάρτιση,
προνόμια, εργοδότης, συνάδελφοι, εργασιακό περιβάλλον.
Ø Γενικά : η ευκολία και η
ταχύτητα επιτυχίας, ο παράγων «μόδα» και εντυπωσιασμός, η διαφημιστική προβολή
κ.ά.
## “ Η επιλογή
επαγγέλματος ισοδυναμεί με επιλογή ζωής”, γι’αυτό πρέπει να γίνεται όσον το
δυνατόν πιο αυτόβουλα και εμπεριστωμένα. Ακόμα και αν ένας νέος
επιλέξει να ασκήσει το επάγγελμα του γονέα του, κάτι τέτοιο είναι θεμιτό, αν η
επιλογή έγινε σε συνθήκες παρότρυνσης και έμπνευσης και όχι χειραγώγησης και
ψυχολογικού εκβιασμού.
ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Αίτια
v Οικογενειακά οικονομικά προβλήματα. Ανάγκη να
συνεισφέρουν τα παιδιά στο οικογενειακό εισόδημα
v Χαμηλό μορφωτικό επίπεδο οικογένειας
v Η διαίρεση του κόσμου σε αναπτυγμένο και υπανάπτυκτο
v Η διεθνής οικονομική κρίση
v Απουσία επαρκούς κοινωνικής μέριμνας και πρόνοιας.
Απουσία κοινωνικών και πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών δομών που θα
στηρίζουν αποτελεσματικά την οικογένεια
v Μη τήρηση των νόμων για υποχρεωτική εκπαίδευση
v Πρόωρη ανεξαρτητοποίηση. Παιδιά εγκαταλείπουν το σπίτι
τους και επιβιώνουν δουλεύοντας
v Εθιμικές καταβολές (ατθίγγανοι)
v Απουσία γονέων – παιδιά ορφανά
v Αδυναμία αποφοίτησης από το σχολείο. Εγκατάλειψή του
ως ανούσιου και αναποτελεσματικού ή υπερβολικά δύσκολου για συγκεκριμένες
κατηγορίες παιδιών και συνακόλουθη ενασχόλησή τους με χειρωνακτική εργασία.
Συνέπειες
o Απώλεια αθωότητας
o στέρηση εξέλιξης
μέσω της εκπαίδευσης
o
αναλφαβητισμός
o
περιθωριοποίηση
o
έκθεση σε
ποικίλους κινδύνους για τη σωματική και ψυχική υγεία
o
προβληματική
κοινωνία ανισοτήτων με διασπασμένο ιστό
o
χάνεται το
ζωτικότερο και πολυτιμότερο κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού
o
αναλφάβητα παιδιά
o
αύξηση κρουσμάτων
παραβατικότητας και φαινομένων κοινωνικής παθογένειας.
Τρόποι αντιμετώπισης
v
Ύπαρξη κράτους
πρόνοιας και μέριμνας
v
Εφαρμογή
ευαίσθητων κοινωνικά πολιτικών
v
Εφαρμογή διεθνών
συμφωνιών
v
Διαφύλαξη
δικαιωμάτων του παιδιού
v
Υποχρεωτική
εκπαίδευση
v
Αυστηρή τήρηση
ειδικών εργασιακών νόμων
v
Οικογενειακός
προγραμματισμός
v
Σεβασμός και
προστασία του παιδιού
v
Παροχή
ανθρωπιστικής παιδείας
v
Παροχή στέγασης
και τροφής σε οικογένειες που ζουν στην ανέχεια
v
Ενίσχυση θεσμού
νυκτερινού σχολείου
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ
ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ
Ως ιδέα, εφαρμόστηκε στις
αρχές του 20ου αιώνα. Αρχικά ,είχε στόχο την επιλογή των
καταλληλότερων ανθρώπων για μια θέση εργασίας.
Επιστημονική βοήθεια που
παρέχεται στο άτομο με στόχο να γνωρίσει τον εαυτό του, τις κλίσεις και τις
δεξιότητές του, καθώς και την οικονομική κατάσταση της κοινωνίας στην οποία ζει
, ώστε να επιλέξει το καταλληλότερο επάγγελμα.
Είναι κλάδος της εφαρμοσμένης
ψυχολογίας και χρησιμοποιεί ως μέσα συνεντεύξεις, ερωτηματολόγια, τεστ
νοημοσύνης. Κινητοποιεί το άτομο, προκειμένου να συνειδητοποιήσει ποιο επάγγελμα
του ταιριάζει , ώστε να είναι το κατάλληλο άτομο στην κατάλληλη θέση.
Κριτήρια επιλογής επαγγέλματος
v
Οικονομικά:
εξασφάλιση σταθερού και ικανοποιητικού εισοδήματος, προοπτικές για αύξησή του
v
Επαγγελματικό
κύρος: αναγνώριση και εκτίμηση από το κοινωνικό περιβάλλον
v
Ανάγκη για
απόκτηση γνώσεων, διεύρυνση πνευματικών οριζόντων, προοπτικές επιμόρφωσης
v
Ικανοποίηση από
την παραγωγή του προϊόντος
v
Άνετες συνθήκες
εργασίας
v
Λογικό ωράριο –
ελεύθερος χρόνος που το επάγγελμα αφήνει διαθέσιμο
v
Ευκαιρίες για
ανάληψη πρωτοβουλιών
v
Όξυνση
δημιουργικότητας
v
Κοινωνική
προσφορά
v
Ποικιλία – εναλλαγή
παραστάσεων
v
Δυνατότητα λήψης
αποφάσεων, ανάληψης εξουσίας
Η σημασία της ορθής επιλογής επαγγέλματος
- Οικονομικός
παράγοντας : α) κάλυψη των βιοτικών αναγκών β) δυνατότητα οικονομικής
ανεξαρτησίας γ) αναβάθμιση βιοτικού
επιπέδου, ποιότητας ζωής
- Κοινωνικοποίηση
: α) ανάπτυξη κοινωνικών αρετών (συναναστροφή με διάφορα άτομα,
καλλιέργεια διαλογικών ικανοτήτων, ανταλλαγή απόψεων κ.ά.)
- Ηθική
διάσταση : α) εργασία σε πλαίσιο αρχών (συνέπεια, συνεργατικότητα -
αλληλεγγύη, εντιμότητα, ευσυνειδησία κ.α.)
β) απουσία καταναγκασμού ως προς την εργασιακή συμπεριφορά με στόχο
την επαγγελματική εξέλιξη.
- Πνευματική
διάσταση : α) περαιτέρω καλλιέργεια των πνευματικών δυνάμεων του ατόμου,
διεύρυνση των οριζόντων του β)
ειδικότερα, στο με ορθά κριτήρια επιλεγμένο επάγγελμα, το άτομο οξύνει την
κριτική του ικανότητα, καλλιεργεί την επινοητικότητα και τη
δημιουργικότητά του, ευρισκόμενο σε πνευματική εγρήγορση.
- Ψυχολογικός
παράγοντας : α) αίσθημα πληρότητας
β) απαλλαγή από το άγχος και την ανασφάλεια της επαγγελματικής αποκατάστασης γ) η δέουσα επιλογή επαγγέλματος
απαλλάσσει το άτομο από ενδεχόμενη βίωση καταναγκασμού, πλήξης και ανίας
κατά την άσκηση του επαγγέλματος.
ΑΝΕΡΓΙΑ
Ορισμός:
φαινόμενο, κατά το οποίο υπάρχουν άτομα στην αγορά εργασίας πρόθυμα να
εργαστούν, αλλά δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις εργασίας.
Τριβής: Ελλιπής πληροφόρηση. Υπάρχουν άνεργοι, ενώ υφίστανται αντίστοιχες θέσεις εργασίας.
Διαρθρωτική: Κυρίως αναντιστοιχία ανάμεσα στον αριθμό των πτυχιούχων που αποφοιτούν από τα
πανεπιστήμια και στις ανάγκες της οικονομίας
Τεχνολογική: Οφείλεται
στην εισαγωγή των νέων τεχνολογιών.
Κυκλική: Προέρχεται από
τη μείωση της παραγωγής
ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΙΤΙΑ
(ΚΥΡΙΩΣ ΕΛΛΑΔΟΚΕΝΤΡΙΚΑ)
o
αυτοματοποίηση
παραγωγής
o
απουσία
αξιοκρατικών κριτηρίων
o
επαγγελματική
ανεπάρκεια
o
«υδροκεφαλισμός»
αστικών κέντρων
o
υπερωριακή
απασχόληση
o
φαινόμενο
«διπλοθεσίτη»
o
υψηλό όριο
συνταξιοδότησης
o
διάκριση
επαγγελμάτων σε επαγγέλματα υψηλού ή μη κοινωνικού τους κύρους και αξίας
o
έλλειμμα
κρατικού προϋπολογισμού
o
ακμή παραοικονομίας
o
απουσία
κρατικού προγραμματισμού
o
εισαγωγή
προϊόντων, μείωση εγχώριας παραγωγής
ΒΑΣΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
o
Κοινωνική
στασιμότητα – αδυναμία εκμετάλλευσης του παραγωγικού ανθρώπινου δυναμικού
o
Αίσθημα
ασημαντότητας και απαισιοδοξίας
o
Επιθετικότητα
o
Χαμηλό βιοτικό
επίπεδο
o
Ανασφάλεια
o
Απογοήτευση
o
Απώλεια εσόδων
φορολογίας για το δημόσιο
o
Έξαρση φαινομένου
παραοικονομίας
o
Όξυνση κοινωνικών
ανισοτήτων
o
Έξαρση φαινομένων
κοινωνικής παθογένειας- βία, εγκληματικότητα, αλκοολισμός, διάλυση οικογενειών,
κατάθλιψη, αυτοκτονίες κ.ά.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
o Εκσυγχρονισμός της
παιδείας ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε εποχής
o Ορθός επαγγελματικός προσανατολισμός, προσπάθεια αποφυγής κορεσμένων επαγγελμάτων, επιλογή σύγχρονων ειδικοτήτων
o
Αναβάθμιση
τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης
o
Μείωση ορίων συνταξιοδότησης- αμφιλεγόμενο
o
Περιστολή
φαινομένου αναξιοκρατίας
o
Αύξηση εξαγωγών
και ταυτόχρονη μείωση εισαγωγών
o
Περαιτέρω αξιοποίηση
κοινοτικών πόρων (Ε.Ε.)
o
Δημιουργία νέων
θέσεων εργασίας
o
Ειδίκευση
o
Διαρκής
επιμόρφωση- Διά βίου εκπαίδευση
o
Αυστηροποίηση
νομοθεσίας-διασφάλιση εργασιακών δικαιωμάτων
ΑΤΟΜΑ
ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ
BAΣΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ-ΑΞΟΝΕΣ ΣΚΕΨΗΣ
- Η φυσική και νομική ισότητα των ανθρώπων αποτελούν θεμέλιους λίθους της Δημοκρατίας.
- Οι ευνομούμενες και συντεταγμένες Πολιτείες θεσμοθετούν ευνοϊκούς νόμους, προνοούν και μεριμνούν ειδικά για τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες (γυναίκες, ηλικιωμένοι, άτομα με ειδικές ανάγκες κ.ά.). Η κοινωνική πολιτική ενός κράτους μαρτυρεί και το πόσο ψηλά έχει θέση τον πήχη της ουσιαστικής προόδου. Η κοινωνική αλληλεγγύη από τη μεριά των λοιπών πολιτών αποτελεί εχέγγυο για τη συνοχή του κοινωνικού ιστού και δείκτη πολιτισμού.
- Το δικαίωμα στην εργασία είναι αναπαλλοτρίωτο για κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως σωματικής και διανοητικής κατάστασης.
- Τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι ουσιαστικά άτομα με ειδικές ικανότητες. Με την κατάλληλη στήριξη (ειδική εκπαίδευση, κατάλληλες υλικοτεχνικές υποδομές, επιμόρφωση, ηθική στήριξη, επιδοτούμενες θέσεις εργασίας κ.α.= ισχυρή κοινωνική πολιτική ) μπορούν να αναδειχθούν σε πολύτιμες ανθρώπινες μονάδες και παραγωγικές προσωπικότητες.
- Ο κοινωνικός παραγκωνισμός, οι στερεοτυπικές αντιλήψεις, ο κοινωνικός ρατσισμός και η επακόλουθη αδρανοποίηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες (εγκλεισμός στο σπίτι, ιδρυματοποίηση, παραμέληση, βιαιοπραγία, απουσία ειδικής εκπαίδευσης, μη πρόσληψη σε θέσεις εργασίας λόγω προκαταλήψεων ή εξαιτίας απουσίας αντισταθμιστικών οφελών από την πλευρά της Πολιτείας κ.ά.) συνιστούν πράξεις βαρβαρότητας και εισάγουν στο νέο Μεσαίωνα.
ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται σε
χαμηλή θέση σε θέματα κοινωνικής
πολιτικής στην Ε.Ε. Πρόσφατα μόλις νομοθεσία
προέβλεψε τη μοριοδότηση ατόμων με ειδικές ανάγκες για πρόσληψή τους στο
Δημόσιο καθώς και δέσμες μέτρων για κίνητρα
πρόσληψης προς τους εργοδότες. Παραμένουν όμως σημαντικά δυσεπίλυτα
ζητήματα που είτε αντιμετωπίζονται με αργούς ρυθμούς και σπασμωδικά είτε
μπαίνουν στο συρτάρι της υποσχεσιολογίας : ειδική επαγγελματική
εκπαίδευση, διευκόλυνση στις μετακινήσεις (ειδικές ράμπες, ευκολότερη
πρόσβαση σε Μέσα Συγκοινωνίας, χώροι στάθμευσης), ειδικές προβλέψεις σε
δημόσιους χώρους ή στο χώρο εργασίας
-υγιεινή, ασφάλεια, χρήση μηχανημάτων κ.ά. Η ελληνική κοινωνία με τη
σειρά της δεν έχει ακόμη ξεπεράσει σύνδρομα και στερεοτυπικές αντιλήψεις του
παρελθόντος. Ακόμα, και σε μεγάλο βαθμό, το άτομο με ειδικές ανάγκες
αντιμετωπίζεται ως «άχρηστο», δίχως ίσα δικαιώματα στη ζωή και την εργασία, ως
όνειδος για την οικογένειά του και, γενικά, ως μη ενεργός πολίτης.
ΜΕΤΡΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
Βλέπε έντονα γράμματα + ειδικά
προγράμματα πρόσληψης, αύξηση στα επιδόματα κοινωνικής αλληλεγγύης,
περισσότερη, γενικά, κοινωνική ευαισθησία, ηθική παιδεία με βάση τις
ανθρωπιστικές αξίες (σχολείο-οικογένεια), δημοκρατική συνείδηση (όλοι οι
άνθρωποι είμαστε ίσοι), αρωγή λοιπών κοινωνικών φορέων (π.χ. Εκκλησία), ρόλος
Αυτοδιοίκησης (πρόνοια, μέριμνα, παροχή υπηρεσιών και διευκολύνσεων, εύρεση
εργασίας κ.ά.)
ΥΠΑΡΧΟΥΝ
«ΑΝΤΡΙΚΑ» ΚΑΙ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ» ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ?
ΥΠΟΜΝΗΣΗ : Oι πιο ευάλωτες κοινωνικές
ομάδες στην ανεργία είναι οι γυναίκες και οι νέοι κάτω των 25 ετών.
1. ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ
ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
ΑΙΤΙΑ - Ριζικές αλλαγές στη
δομή της οικονομίας, της κοινωνίας και
της οικογένειας : Η γυναίκα επωμίστηκε πολλαπλούς ρόλους (συζύγου, μητέρας, εργαζόμενης,
ενεργού πολίτη) εξαιτίας αφενός των οικονομικών ανακατατάξεων και της
αναβάθμισης του βιοτικού επιπέδου, που απαίτησαν δύο πηγές εισοδήματος
στον οικογενειακό προϋπολογισμό και αφετέρου των κοινωνικών εξελίξεων, που έφεραν τη γυναίκα να συμμετέχει
ενεργά στην παραγωγική διαδικασία, να μορφώνεται και να
συνδιαμορφώνει το κοινωνικό-πολιτικό- πολιτιστικό τοπίο. Κίνημα γυναικείας
χειραφέτησης. Ψήφος των γυναικών (εκλέγειν και εκλέγεσθαι). Ευεργετικές
νομοθετικές μεταρρυθμίσεις. «Ισότητα» των δύο φύλων.
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ- Ένταξη
σημαντικού αριθμού γυναικών, συχνά με υψηλή μόρφωση και ειδίκευση, στον
εργασιακό στίβο και σε επαγγελματικούς κλάδους, στους οποίους παλαιότερα η
γυναίκα δεν είχε τη δυνατότητα να επιδοθεί (στελέχη επιχειρήσεων,
πανεπιστημιακές έδρες, τραπεζών, διοίκηση δημόσιου τομέα κ.α.) Όξυνση ανταγωνισμού
για τη διεκδίκηση των ίδιων θέσεων με τους άνδρες. Αύξηση του δείκτη ανεργίας.
Η κατάσταση σήμερα : Oύτε ένα 5%των υψηλόβαθμων θέσεων σε μεγάλες
εταιρείες δεν καταλαμβάνεται από γυναίκες. Μια γυναίκα με τα ίδια τυπικά
προσόντα με έναν άνδρα θα λάβει έως και 30% κατώτερη αμοιβή στον ιδιωτικό
τομέα. Η ανεργία στις γυναίκες στο δυτικό κόσμο φτάνει και ξεπερνά το 40%, κατά μέσο όρο. Παραμένουν οι γυναίκες συγκριτικά λιγότερο ειδικευμένες από
τους άνδρες, Στη Μ. Βρετανία, σπουδάζουν στα Α.Ε.Ι. περισσότερες γυναίκες από
άνδρες. Οι καλύτερες εργασίες στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας «φυλάσσονται»
για άνδρες.
|
2. «ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ» ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ
1.
Οι γυναικείες ευαισθησίες δεν επιτρέπουν την εφαρμογή
μέτρων πυγμής ούτε και ενδυναμώνουν τη φιλοδοξία. Η γυναίκα παίρνει λιγότερες
πρωτοβουλίες, είναι λιγότερο επιθετική. Δεν είναι τόσο οργανωτική όσο ο άνδρας.
2.
Οι γυναίκες δε διαπρέπουν σε «πρακτικά» επαγγέλματα
και στις θετικές επιστήμες.
3.
Η μητρότητα και η οικογένεια, γενικότερα, αποτελούν
ανάσχεση στην αποδοτικότητα (πολλαπλοί ρόλοι)
4.
Η γυναίκα δε διαθέτει τη σωματική ρώμη, για να
ασκήσει χειρωνακτικά και τεχνικά επαγγέλματα.
3. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ «ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ»
ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ...
1.
Τα …οικοκυρικά
2.
Γραμματέας
3.
Πωλήτρια
4.
Νηπιαγωγός-δασκάλα-καθηγήτρια
5.
Νοσοκόμος-Παιδίατρος
6.
Αισθητικός –κομμώτρια-διαιτολόγος
4. ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ
ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
1.
Η οικογένεια , που μέσω της απαρχαιωμένης αγωγής, εθίζει τη γυναίκα
στο να καταπνίγει τις επιθυμίες της και να υιοθετεί ρόλους κατωτέρων προσδοκιών. Η
«επένδυση» στο θεσμό του γάμου, κάτι που σταδιακά εκλείπει. Η μόρφωση
πανεπιστημιακού επιπέδου ακόμα δε θεωρείται απαραίτητη για τη γυναίκα (χώρες
ευρωπαϊκού νότου)
2. Η κοινωνία, διαιωνίζοντας και υπερθεματίζοντας τα παραπάνω. Ο ισότιμος
κοινωνικός ρόλος της γυναίκας ακόμα διεκδικείται.
3. Η παιδεία, συνεργώντας
στη συντήρηση των ιδεοληψιών σχετικά με τις δυνατότητες της γυναίκας. Σιωπηρή
συναίνεση στη διάκριση μεταξύ «γυναικείων» και «ανδρικών» επαγγελμάτων. Ελλιπής
Σ.Ε.Π..
4. Η Πολιτεία, που, παρά
τις νομοθετικές ρυθμίσεις που διασφαλίζουν τα εργασιακά δικαιώματα της γυναίκας
–μητέρας και που δημιουργούν κίνητρα για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα, έχει
ακόμα πολύ αργά αντανακλαστικά και, στον ιδιωτικό τομέα, «επιτρέπει» σοβαρές
παρατυπίες κατά των γυναικών.
ΤΕΛΙΚΑ,ΥΠΑΡΧΟΥΝ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ»
ΚΑΙ«ΑΝΤΡΙΚΑ»ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ?
Aν και οι επιστήμες που εξετάζουν τις γενετικές
προδιαγραφές του ανθρώπου κάνουν λόγο για τομείς-όχι επαγγέλματα-, στους
οποίους το κάθε φύλο χωριστά φαίνεται να διαθέτει «ξεχωριστή νοημοσύνη», η
παραπάνω διάκριση επαγγελμάτων φαίνεται από τα πράγματα να στηρίζεται πολύ
περισσότερο σε δοξασίες,
προκαταλήψεις, ελλείμματα παιδείας, ασυνέπειες του κρατικού μηχανισμού και
στενά νοούμενα οικονομικά συμφέροντα. Γυναίκες…διοικητικά στελέχη
πολυεθνικών κολοσσών και άνδρες…βρεφονηπιοκόμοι, γυναίκες…πιλότοι F16 και άνδρες…νοσοκόμοι μαρτυρούν πως και τα δύο φύλα μπορούν να διαπρέψουν σε κάθε τομέα του επιστητού
και της εργασίας.
ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΣΤΑΣΗ- ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΓΙΝΕΙ
Ø Από τη μεριά της γυναίκας-
αυτοσυνειδησία, καταπολέμηση προκαταλήψεων, εργασία, επιδίωξη
-ανώτατης-μόρφωσης, χειραφέτηση, αυτοπεποίθηση, μαχητική διεκδίκηση, μη
εφησυχασμός και συνέργεια στην εργασιακή και κοινωνική της καθήλωση
Ø Από τη μεριά της οικογένειας-
φιλελεύθερη αγωγή ισότητας, κίνητρα, έμπρακτη στήριξη, ηθική και υλική.
Ø Από τη μεριά της παιδείας- ομοίως με
οικογένεια, ηθική στήριξη και ενθάρρυνση κοριτσιών να διεκδικήσουν τη μορφωτική
και επαγγελματική τους εξέλιξη
Ø Από τη μεριά της πολιτείας- νομική/θεσμική
κατοχύρωση εργασιακών δικαιωμάτων γυναίκας, κίνητρα σε επιχειρήσεις για
πρόσληψη γυναικών , διασφάλιση εργασιακής ισότητας, αυξημένη μέριμνα για την
έγγαμη-άγαμη μητέρα-εργαζόμενη.
ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ
ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ-Σ.Ε.Π.
ΘΕΤΙΚΑ Σ.Ε.Π.
- Εξατομικευμένη επαγγελματική καθοδήγηση του μαθητή, λαμβάνοντας υπόψη τις προσωπικές ιδιαιτερότητες, τις δεξιότητες και τις προσδοκίες
- Οι μαθητές θέτουν πιο ευκρινείς και εφικτούς στόχους, ξεπερνούν προκαταλήψεις, αποσυμφορίζονται από το άγχος, πληροφορούνται με εγκυρότητα, διαλύουν τα νέφη της παραπληροφόρησης και της σύγχυσης και, λογικά, είναι σε θέση να προβούν σε μια πιο εμπεριστατωμένη επιλογή επαγγέλματος
- Εμπράγματη επαφή με τα επαγγέλματα μέσω της συγκέντρωσης στοιχείων, της επαφής με επαγγελματίες, της επίσκεψης σε διάφορους χώρους εργασίας , ώστε οι μαθητές να σταθμίσουν εκ του σύνεγγυς πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των επαγγελμάτων
ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
- Πλημμελής, αποσπασματική, μη συστηματοποιημένη άρα και ανεπαρκής εισαγωγή των νέων σε θέματα Σ.Ε.Π., συνήθως από μη ειδικευμένους καθηγητές
- Ο Σ.Ε.Π. στο ελληνικό σχολείο συνήθως περιορίζεται σε θεωρητικολογία. Σπάνια ο νέος μυείται μεθοδικά, βλέπει και αξιολογεί από κοντά τα επαγγέλματα
- Το ελληνικό σχολείο διαιωνίζει- αν και υπάρχουν θετικά προμηνύματα σταδιακής αλλαγής- τις στερεοτυπικές και αναχρονιστικές πλέον απόψεις για τα «καλά» επαγγέλματα. Τα επαγγέλματα «λευκού κολάρου»-κορεσμένα πια- συνεχίζουν να προτάσσονται ως οι καλύτερες επιλογές. Τα «πρακτικά»- «χειρωνακτικά» επαγγέλματα υποτιμούνται και έμμεσα συνδέονται με κοινωνικό στιγματισμό. Ο προσανατολισμός του εξετασιοκεντρικού σχολείου είναι ακαδημαϊκός, μακριά από τις αληθινές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Η τεχνική εκπαίδευση παραπαίει και το τεχνικό εκπαιδευτήριο ακόμα λογίζεται ως τόπος συγκέντρωσης «ανεπιθύμητων» ή «ανεπίδεκτων» μαθητών. Το σχολείο παραμένει ακόμη μακριά από την παραγωγική διαδικασία. Όλα τα παραπάνω συνδέονται στενά με τη ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας ΚΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου