Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

ENIΣΧΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ 'ΣΧΟΛΕΙΟ-ΠΑΙΔΕΙΑ'

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ- ΠΑΙΔΕΙΑ

α. Ενδεικτικοί ορισμοί:
- “Παιδεία καλείται η μεταλαμπάδευση πνευμα­τικών και πολιτισμικών αξιών και επιτευγμάτων από γενιά σε γενιά. Παιδεία επίσης θεωρείται η καλλιέργεια όλων εκείνων των ικανοτήτων και των δεξιοτήτων με τις οποίες η νέα γενιά θα αναβαθμίσει και θα οδηγήσει σε εξέλιξη τα πολιτισμικά κεκτημένα.
- Εκπαίδευση ονομάζεται η θεσμοθετημένη Παιδεία, ένα σύνολο μηχανισμών, καθορισμένων και θεσμοθετημένων από την Πολιτεία, που στοχεύει στην παροχή παιδείας στους νέους ανθρώπους. Στον καθημερινό λόγο συχνά συναιρούμε σημασιολογικά τις έννοιες «παιδεία» και «εκπαίδευση» σε μία, μιλώντας για «παιδεία»”.

β. Η σημασία της παιδείας γενικά:

ü  Παρέχει  τις απαραίτητες γνώσεις, για να αντεπεξέλθουμε σε όλες τις εκφράσεις της ζωής
ü  Αναδεικνύει  δημιουργικές ικανότητες, καλλιεργεί δεξιότητες
ü  Διευρύνει τους ορίζοντες, ώστε να απελευθερωθεί το πνεύμα από τα δεσμά της άγνοιας, 
      της αμάθειας, των προκαταλήψεων και του ανορθολογισμού
ü  Μετακενώνει διαχρονικές αξίες και πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς (αξιακή αγωγή και
      υγιής κοινωνικοποίηση)

γ. Αποστολή του σχολείου ειδικά είναι:

- Να διευρύνει τους γνωστικούς ορίζοντες των παιδιών
- Να τα προγυμνάζει επιστημονικά και να τα προετοιμάζει επαγγελματικά
- Να καλλιεργεί τις ιδιαίτερες κλίσεις των μαθητών
- Να φωτίζει και να αναδεικνύει τις δημιουργικές τους ικανό­τητες
- Να ασκεί, μέσω των ηθικών αξιών και των υγιών προτύπων, το χαρακτήρα, ώστε να 
  διαπλαστεί ακμαίο ήθος
- Να συντελεί στην ομαλή κοινωνικοποίηση των μαθητών και στη διαμόρφωση ισχυρής
  ατομικής ταυτότητας
- Να παράσχει, πάνω στην ισχυρή αξιακή βάση της Δημοκρατίας και του ανθρωπισμού,
  ερείσματα πολιτικής και κοινωνική συνείδησης για τους νέους
- Να εισάγει στις αξίες και τις λειτουργίες της καλώς νοούμενης παγκοσμιοποίησης 
  μεριμνώντας ταυτόχρονα για την ατσάλωση της  εθνικής ταυτότητας
- Να εκσυγχρονίζεται δίχως να ισοπεδώνει, να παρέχει αναβαθμισμένες υπηρεσίες,
  εναρμονισμένες με τις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας, να ανανεώνει τις διδακτικές μεθόδους




Βασικά προβλήματα του σύγχρονου ελληνικού σχολείου

- Σοβαρές ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή, (κτήρια, εγκαταστάσεις, εποπτικά μέσα,
  Η/Υ κ.α.)
- Μη επαρκές διδακτικό προσωπικό, σπανίως επιμορφούμενο, με πεπαλαιωμένες μεθόδους
  διδασκαλίας και υπαμειβόμενο
- Χρησιμοθηρικό εξετασιοκεντρικό σύστημα, εντατικοποίηση σπουδών και βαθμοθηρία
- Δε συναρμόζεται λειτουργικά η παροχή γενικής παιδείας και η επαγγελτική κατάρτιση μέσω εξειδίκευσης
- Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως προθάλαμος του Πανεπιστημίου, δίχως μορφωτική αυτοδυναμία
- Ο μύθος της «δημόσιας και δωρεάν παιδείας», οι μορφωτικές ανισότητες και αδικίες

Ο ρόλος του σύγχρονου σχολείου στο πολυπολιτισμικό περιβάλλον
της παγκοσμιοποιημένης  κοινωνίας

Το σύγχρονο σχολείο οφείλει να συμβάλει:

- Στην περιφρούρηση και διατήρηση της εθνικής ταυτότητας, απορρίπτοντας όμως εθνικιστικές και 
  ρατσιστικές αντιλήψεις, συνεπώς συντελώντας στη διαμόρφωση της υγιούς εθνικής συνείδησης.
  Έτσι θα επιτευχθεί η δημιουργία κλίματος κοινωνικής συναίνεσης, αλληλεγγύης και ανεκτικότητας
- Στη γόνιμη και δημιουργική ζύμωση ποικιλώνυμων πολιτισμικών στοιχείων, ώστε να προαχθεί η
  πολυπολιτισμικότητα
- Στην άκρως απαραίτητη, με βάση τα παραπάνω, παροχή ίσων ευκαιριών, ώστε να διευκολυνθεί η
  συμμετοχή και η ενσωμάτωση των αλλοδαπών  στις λειτουργίες της ελληνικής κοινωνίας.


Για τα παραπάνω χρειάζεται η δημοκρατική αγωγή των νέων μέσα από:

-Τη μεταλαμπάδευση διαχρονικών αξιών του ανθρωπι­σμού, όπως της ισότητας, της ελευθερίας, της 
 δικαιοσύνης κ.ά.
- Την απουσία αυταρχισμού στη διδασκαλία αλλά και στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό
- Την επικράτηση κλίματος ισοτιμίας μεταξύ μαθητών αλλά και σε σχέση με τους διδάσκοντες
- Την εκτόνωση των κοινωνικών και ιδεολογικών παθών διαλόγου σε πνεύμα διαλόγου
- Την ενίσχυση της λειτουργίας του μαθητικού συνδικαλισμού, των μαθητικών κοινοτήτων.


Βιβλιογρ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου