Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

EΝΙΣΧΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ 'ΕΥΡΩΠΗ'- Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΕΩΣ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ


                                 ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ

ΕΥΡΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ

ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ

ΚΟΙΝΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«ΕΥΡΩΠΗ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ»
«ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ»
«ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ»
«ΕΝΙΑΙΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» (ELLIOT, T.S.)
EYΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ- ΣΥΓΚΛΙΣΗ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΔΙΕΜΒΟΛΙΣΜΟΣ-ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΣΜΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟ
ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΛΑΩΝ
ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗ
ΑΛΩΣΗ/ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΕΘΝΙΚΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ

                                  ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Ένωση- χαλαρή συνομοσπονδία ευρωπαϊκών κρατών.

Στόχοι- συνεργασία , συντονισμός ,ομοθυμία και κοινές στρατηγικές σε καίρια θέματα όπως : οικονομία (κοινό νόμισμα, κοινή αγορά, υποβοήθηση οικονομικής ανάπτυξης μη τόσο προηγμένων μελών, αύξηση παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας έναντι της διεθνούς αγοράς,  ελεύθερες εμπορικές συναλλαγές με προνομιακούς όρους, όπως κατάργηση εσωτερικών δασμών, εξύψωση βιοτικού επιπέδου κ.α.), επικοινωνία-συγκοινωνίες, νομοθεσία (για τους μετανάστες, το δικαίωμα στην εργασία, τα ανθρώπινα δικαιώματα κ.α.), πολιτική (περιφρούρηση ευρωπαϊκής ενότητας και ειρήνης, όραμά ουσιαστικής ενοποίησης, κοινή αμυντική πολιτική κ.α.), παιδεία (προγράμματα ανταλλαγών, ισοτιμία πτυχίων, κοινό εκπαιδευτικό πρόγραμμα κ.α.) κ.τ.λ.

Ιδεολογική βάση- Ότι οι περισσότεροι λαοί της Ευρώπης, παρά τις διαφορές τους (φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτιστικές, κοινωνικές κ.α.), έχουν πολλά και ισχυρά κοινά σημεία τα οποία επαρκούν στο να διαμορφωθεί μια κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα και μια κοινή πολιτική, βασισμένη στη σύγκλιση, γεγονός που θα ισχυροποιήσει τη θέση της Ευρώπης στο διαρκώς εξελισσόμενο κόσμο και θα την καταστήσει ανταγωνιστική απέναντι σε άλλες δυνάμεις.

Βασικά κοινά  γνωρίσματα είναι :  Το κοινό πολιτισμικό υπόστρωμα (ελληνορωμαϊκός πολιτισμός), οι ανθρωπιστικές αξίες όπως διαμορφώθηκαν στον ελληνορωμαϊκό κόσμο , την Αναγέννηση και το Διαφωτισμό, η χριστιανική πίστη αλλά και η ανεξιθρησκία, οι δεσμοί του ιστορικού παρελθόντος, η γεωγραφική συνάφεια, το δημοκρατικό πολίτευμα κ.ά.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ (Ε.Ε.) ΔΕ ΣΥΜΠΙΠΤΕΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ Η΄ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΜΕΝΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΔΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΝΑ ΔΙΑΚΙΝΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΕΛΘΟΥΝ ΞΑΝΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ. Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΩΝ 15 ΣΕ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ 25 ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

 ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΤΙΚΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ


Ø  Ασφάλεια (οικονομική, πολιτική, στρατιωτική κ.α.) και ειρήνη. Βελτίωση διακρατικών σκέψεων. Ευημερία και ευμάρεια (υψηλό βιοτικό επίπεδο+ ποιότητα ζωής)  για όλους
Ø  Ενότητα, σύμπνοια και αλληλοϋποστήριξη μέσω κοινών στρατηγικών σε όλους τους ζωτικούς τομείς που στοχεύουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Από κοινού αντιμετώπιση καίριων προβλημάτων (κοινωνική πολιτική, περιβάλλον, μετανάστευση, οικονομική ανάπτυξη , ανεργία κ.ά.)
Ø  Ισχυροποίηση των δημοκρατικών θεσμών= πολιτική ισορροπία
Ø  Ελεύθερη διακίνηση ιδεών, αγαθών και πολιτών
Ø  Υγιής ανταγωνιστικότητα μεταξύ των κρατών-μελών και μεταξύ της Ε.Ε. και των άλλων ισχυρών δυνάμεων (Η.Π.Α., Κίνα, Ιαπωνία κ.ά.)
Ø  Μέριμνα και μέτρα στήριξης για τις ασθενέστερες οικονομικά χώρες της Ένωσης με στόχο την ομόρρυθμη πρόοδο
Ø  Συνεργασία και πρόοδος στις Τέχνες, τα Γράμματα, τις Επιστήμες, τον Πολιτισμό, την Εκπαίδευση.
Ø  Καταλλαγή ιστορικών παθών και περιορισμός εθνικισμών
Ø  Διατήρηση διαφορετικότητας και πολιτισμικής ιδιαιτερότητάς κάθε κράτους-μέλους- εδραίωση ανθρωπισμού- Πολιτισμική προσέγγιση (πολυπολιτισμικότητα)

« “Ευρώπη”  σημαίνει βλέπω μακριά, βλέπω πλατιά»
« Πρέπει να είμαστε πρώτα Γάλλοι, Γερμανοί, Άγγλοι κ.ο.κ. και μετά Ευρωπαίοι»
« Η ένωση (Ε.Ε.) πρέπει πρώτα να γίνει από μέσα, από τις συνειδήσεις, τους λαούς, κι όχι από έξω, από την οικονομική και πολιτική ζωή»
« Η Ελλάδα, οδεύοντας προς την Ευρώπη οδεύει προς τον πραγματικό εαυτό της»

ΕΙΔΙΚΕΣ ΘΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


  1)     ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ- «Διεύρυνση ελληνικής αγοράς - Δυνατότητα επιχειρηματικής δραστηριότητας στις ευρωπαϊκές χώρες- Όφελος από τα αναπτυξιακά προγράμματα  για την ανάκαμψη της οικονομίας- Αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, εκβιομηχανισμός γεωργικής παραγωγής, εκσυγχρονισμός της βιομηχανίας, αύξηση της παραγωγικότητας, ώστε τα ελληνικά προϊόντα να είναι ανταγωνίσιμα μέσα σε συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού- Εισροή κεφαλαίων, αύξηση της επιχειρηματικής και επενδυτικής δραστηριότητας, δημιουργία ευκαιριών για παραγωγική απασχόληση, ενίσχυση εθνικής οικονομίας- Βελτίωση ατομικού εισοδήματος και των συνθηκών εργασίας από την εναρμόνιση των όρων αμοιβής και των εργατικών μέτρων = Άνοδος του βιοτικού
  2)     ΠΟΛΙΤΙΚΑ- Πολιτική σταθερότητα, εδραίωση των δημοκρατικών θεσμών, καλλιέργεια της πολιτικής συνείδησης και ωριμότητας των Ελλήνων σε επαφή με λαούς με μακρά πολιτική – δημοκρατική παράδοση/ Προστασία των εθνικών συμφερόντων από εξωτερικές επιβολές, ισότιμη συμμετοχή σε αποφάσεις που αφορούν τη χώρα μας και επηρεάζουν την πορεία της.
  3)     ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ- Αξιοποίηση της πλούσιας εμπειρίας των ευρωπαϊκών λαών στον επιστημονικό, τεχνολογικό, επιχειρησιακό τομέα ως δίδαγμα – παράγοντα μίμησης ή ως πρόκληση για συναγωνισμό. Εθισμός στον προγραμματισμό, την διοικητική οργάνωση, την συνεργασία, την έρευνα- Εξύψωση πολιτιστικού επιπέδου κατά την αλληλεπίδραση με έθνη πνευματικά ανώτερα και πνευματικού επιπέδου (π.χ. εκσυγχρονισμός εκπαιδευτικού συστήματος)».

ΓΕΝΙΚΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ


q  Ευρωκεντρισμός – ιδεολόγημα που πρεσβεύει ότι καθετί το ευρωπαϊκό είναι ανώτερο (ποιοτικά, πολιτισμικά, ηθικά, καλλιτεχνικά κ.ο.κ.). Ένας ιδιότυπος ευρωπαϊκός εθνικισμός. Η δύναμη και η αξία της Ευρώπης έγκειται όμως στις ανθρωπιστικές αξίες με προεξάρχουσα το σεβασμό στον άνθρωπο και τη διαφορετικότητά σου. Στους κόλπους της Ε.Ε. σημασία έχει να διατηρείται η διαφορετικότητα όχι ως διχαστικό-ανταγωνιστικό στοιχείο αλλά ως μοχλός προόδου και αλλαγής.
Ο Ευρωκεντρισμός ουσιαστικά συγκαλύπτει την ευρωπαϊκή κατακτητικότητα. Από την άλλη, η Ευρώπη «κλείνεται» στον εαυτό της και κρατά με κάθε τρόπο έξω τους μη Ευρωπαίους (νέοι , αυστηρότατοι μεταναστευτικοί νόμοι, Συνθήκη Σένγκεν)
q  Κίνδυνος μονοπολιτισμού-πολιτισμικής ισοπέδωσης και πολιτισμικού ιμπεριαλισμού των ισχυρών ευρωπαϊκών καρτών προς τα λιγότερο ισχυρά. Το τοπικό στοιχείο αποδυναμώνεται ενώ αντιδραστικά προς την εξέλιξη αυτή αναπτύσσεται ένα αντίθετο ρεύμα τοπικισμού και εθνικισμού.
q  Κίνδυνος απώλειας εθνικής κυριαρχίας και αυτεξούσιου των λιγότερο ισχυρών κρατών (πολιτικός ηγεμονισμός)
q  Κίνδυνος να προαχθεί η οικονομική/ πολιτική /στρατιωτική σημασία της Ε.Ε. έναντι ης ανθρωπιστικής/ κοινωνικής/ πολιτιστικής
q  Σταδιακή υποχώρηση κοινωνικού κράτους
q  Καλπάζων ρατσισμός και υφέρπων φασισμός
q  Δεν έχουν πραγματωθεί στο βαθμό που αναμενόταν πολλά καταστατικά στοιχεία της Ε.Ε. κυρίως στους τομείς της κοινωνικής πολιτικής, της ουσιαστικής σύγκλισης, της αληθινής ισότητας μεταξύ των κρατών-μελών κ.α. Έτσι προέκυψε μια Ευρώπη «δύο ταχυτήτων», (πλούσια κράτη-φτωχότερα κράτη).
q  Η Ε.Ε. δέχεται ολοένα και περισσότερο την επιρροή και την κηδεμονία της παγκόσμιας υπερδύναμης
q  Η Ε.Ε. διοικείται με συχνά αδιαφανή τρόπο και μυστικές πολιτικές μεθοδεύσεις από τα ισχυρά κράτη-μέλη, το λεγόμενο «Διευθυντήριο των Βρυξελλών»-Τάση συνασπισμών των ισχυρών
q  Συχνές ασυμφωνίες και ελλειμματικός συντονισμός μεταξύ κρατών- μελών σε ζωτικά θέματα
q  Οι αρχές και οι στόχοι της Ε.Ε. δεν αποτελούν ουσιαστικά «ευρωπαϊκό κεκτημένο» αλλά «ευρωπαϊκό επιδιωκόμενο»

Δεν έχει επιτευχθεί ακόμα η αληθινή ευρωπαϊκή ενοποίηση.

 

ΕΙΔΙΚΑ  - ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

  1)     « Η ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων και η διακρατική επιχειρηματική δραστηριότητα ίσως προκαλέσει αναταραχή, ανακατατάξεις σε ορισμένους επαγγελματικούς κλάδους και δεδομένης της μακρόχρονης εμπειρίας και ειδίκευσης των Ευρωπαίων σ’ αυτούς= αύξηση της ανεργίας
  2)     Τα ελληνικά προϊόντα μειονεκτούν έναντι των ευρωπαϊκών στην ενιαία αγορά λόγω κόστους παραγωγής και μεταφοράς και χαμηλότερης, συχνά,  ποιότητας
  3)     Η τεχνολογική, επιστημονική, βιομηχανική υπεροχή των ευρωπαϊκών λαών θα φέρει τους Έλληνες αντιμέτωπους με ένα σκληρό ανταγωνισμό πάνω σε άνισους όρους, ο οποίος θα επιτρέψει πιθανώς την κυριαρχία ισχυρών μονοπωλίων στην ελληνική αγορά, έναντι των οποίων οι ελληνικές επιχειρήσεις δύσκολα θα μπορέσουν να επιζήσουν
  4)     Πιθανή θα είναι μια ευρύτερη οικονομική διείσδυση από ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στον ελληνικό χώρο καθώς και εκμετάλλευση των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πόρων και του ελληνικού λαού. Ο Έλληνας πολίτης τότε ίσως θα υποβιβαστεί έναντι του Ευρωπαίου και το εισόδημά του δύσκολα θα φτάσει ποτέ το αντίστοιχο ευρωπαϊκό
  5)     Θα κυριαρχήσει το τεχνοκρατικό, βιομηχανικό, υλοκρατικό και ωφελιμιστικό πνεύμα που χαρακτηρίζει την μονοδιάστατη ανάπτυξη του δυτικού εν γένει πολιτισμού στη χειρότερη μορφή του
  6)     Θα προβάλει ο κίνδυνος της πολιτιστικής αλλοτρίωσης του ελληνικούς έθνους κάτω από τις καταλυτικές επιδράσεις των ευρωπαϊκών λαών. Με δεδομένη την ξενομανία και το σύμπλεγμα εθνικής μειονεξίας του Νεοέλληνα, φαινόμενα όπως ο πνευματικός εκφυλισμός του ελληνισμού, η ρήξη με την πολιτιστική παράδοση και τα ιδανικά της, η γλωσσική διάβρωση, η αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας, η αδυναμία διάσωσης της πνευματικής μας κληρονομιάς, η δημιουργία νέου ηθικού κώδικα, αποτελούν ορατούς κινδύνους».
·         ΤΑ  ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΕΙΔΙΚΑ ΟΦΕΛΗ ΚΑΙ ΒΛΑΒΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΑΡΘΡΩΝ, ΔΟΚΙΜΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΩΝ  ΤΟΠΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ  Ε.Ε. ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑΣ.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΓΝΗΣΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ


ü  Αποδοχή και διαφύλαξη της διαφορετικότητας των ευρωπαϊκών λαών
ü  Ενστερνισμός του πνεύματος ισότητας και συνεργασίας
ü  Συνεχής και εμπεριστατωμένη ενημέρωση των Ευρωπαίων για κάθε απόφαση που ρυθμίζει το μέλλον τους
ü  Προσπάθεια για υπέρβαση του τοπικισμού, του εθνικισμού, των πολιτισμικών διαφορών, των φυλετικών διαφορών κ.τ.λ.
ü  Προάσπιση και ορθή εφαρμογή των ευρωπαϊκών θεσμών
ü  Γόνιμος διάλογος

 

ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΩΣ ΧΩΡΑ,  ΠΩΣ / ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΠΟΙΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ ΘΕΤΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΗΣ Ε.Ε.


  1)     ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ- ΠΟΛΙΤΙΚΑ : Να ατενίσει το μέλλον με ορθολογισμό και αισιοδοξία, αποβάλλοντας τις ιδεολογικές αγκυλώσεις και προκαταλήψεις, και να απαντήσει στις προκλήσεις με αναπτυξιακά προγράμματα.. Να εξυγιανθεί βαθμιαία η εθνική οικονομία, να μειωθούν τα ελλείμματα., να καταπολεμηθεί ο υδροκεφαλισμός του δημόσιου τομέα και της γραφειοκρατίας και να προωθηθεί  η παραγωγικότητα [π.χ. μέσω κινήτρων ανανέωσης του μηχανικού εξοπλισμού και της εκβιομηχάνισης των επιχειρήσεων και ενθάρρυνσης της απόδοσης των εργαζομένων (σύνδεση αμοιβής – παραγωγικότητας, άρση μονιμότητας, βελτίωση συνθηκών εργασίας)]. Να επιδιώκει την ισότιμη και εθνικά συμφέρουσα συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς λαούς. Έτσι, θα ενισχυθεί η αυτογνωσία και η αυτοπεποίθηση των Νεοελλήνων για τις ικανότητές τους ως σύγχρονος λαός.
  2)     ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ- Να καλλιεργηθεί, να εμπλουτιστεί και να προωθηθεί στο εξωτερικό η ελληνική γλώσσα ως φορέας της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς και ταυτότητας,. Να εκσυγχρονιστεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα εναρμονίζοντας την υποδομή, τους στόχους, τον προγραμματισμό και την μεθοδολογία του με τις αναγκαιότητες που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, να συνδεθεί η εκπαιδευτική διαδικασία με τις παραγωγικές ανάγκες της χώρας μας. Να αφομοιώνει ο ελληνισμός της ευρωπαϊκές επιρροές με αίσθημα βαθιάς αυτεπίγνωσης, αξιοποιώντας τες δίχως να αλλοιώνει την ελληνικότητα της πολιτισμικής του φυσιογνωμίας. Να καλλιεργηθεί και να προβληθεί η αξία της ογκώδους ελληνικής παράδοσης, που είναι απαραίτητη μέσα στο πλαίσιο του ενιαίου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Να μην περιοριστεί σε μονοδιάστατη ευρωπαϊκή οπτική αλλά να διατηρήσει τις επαφές και τη συνεργασία με όλους τους λαούς της υφηλίου. Να προωθείται το πνεύμα εθνικής σύμπνοιας, ομοψυχίας και συλλογικότητας, να καταπολεμηθεί ο ατομικισμός, η εθνική αδιαφορία και ο εφησυχασμός, το αίσθημα της εθνικής μειονεξίας που πλήττει τον σημερινό Έλληνα, να παραμεριστεί το τοπικιστικό, μικροκομματικό και παραταξιακό συμφέρον έναντι της εθνικής σκοπιμότητας, που είναι η οικονομική ανάκαμψη και η διατήρηση της εθνικής μας ιδιαιτερότητας μέσα στο πλαίσιο της συνεργασίας με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.

ΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


Ø    Να γίνεται πρέσβης και κοινωνός των ελληνικής ρίζας , διαχρονικών
            ανθρωπιστικών αξιών
Ø    Να αποφεύγει τις παγίδες της ξενομανίας και του μιμητισμού
Ø    Να τηρεί στάση σκεπτικισμού προς την Ε.Ε.(ευρωσκεπτικισμός) που να μη γίνεται
            όμως στείρα άρνηση και προκατάληψη
Ø    Να μην αφήνεται στην οπισθοδρόμηση του εθνικισμού
Ø    Να αποβάλει τα συμπλέγματα κατωτερότητας προς τους άλλους Ευρωπαίους
Ø        Να μη μεμψιμοιρεί και να αποσείει τις ευθύνες του μπροστά σε κρίσιμες
            καταστάσεις ενοχοποιώντας  μονομερώς την Ε.Ε. (π.χ. εθνικά ζητήματα, οικονομική
            πολιτική κ.ά.)
Ø  Να προσπαθήσει να διατηρήσει την κληρονομιά και την ιδιοπροσωπία του ενώ
      ταυτόχρονα θα επωφελείται από το «άνοιγμα» και το ζωτικό διάλογο με άλλους
             πολιτισμούς
Ø  Προβάλλοντας τα πλούσια θετικά στοιχεία που συνθέτουν το νέο ελληνισμό
     (ανθρώπινο δυναμικό, τέχνες, επιστήμες, τρόπος ζωής, κοινωνική συνοχή κ.ά.)
      να διεκδικεί τη θέση του ως ισότιμος εταίρος
Ø  Με εθνική αξιοπρέπεια, αποφυγή δουλοπρέπειας και εξάρτησης να προωθεί

      τα δίκαιά του στα ευρωπαϊκά φόρα

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Ευρώπη= ελληνική λέξη. Μύθος της αρπαγής της Ευρώπης από το Δία. Μεταφορά της κάπου στη σημερινή Αυστρία
Ευρώπη < εύρος + όπωπα= βλέπω πλατιά (και μεταφορικά…)
Η Ευρώπη ως γεωγραφική περιοχή που ταυτίζεται χονδρικά με τη σημερινή ήπειρο ήταν γνωστή τουλάχιστον από τον 5ο αι. π.Χ. (αναφορά Ηροδότου). Αλλιώς και Εσπερία.
«Πρόδρομοι» της Ε.Ε.= Αχαϊκή Συμπολιτεία, Ρώμη, Βυζάντιο
Το 2003, στο προοίμιο του Συντάγματος της Ευρώπης αναφέρεται ως χρονολογία «γέννησης» της Ευρώπης το 800 μ.Χ. με τη στέψη του Καρλομάγνου στη Ρώμη ως Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας …
Η ιδέα μιας ενωμένης Ευρώπης κυοφορείται ακόμα και από την εποχή του Διαφωτισμού.
Μάιος 1950:  Διατυπώνεται η πρόταση από το Γάλλο Υπουργό εξωτερικών για τη σύσταση μιας «Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα» ανάμεσα σε Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιταλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο
                    Παρίσι 1951: Υπογράφεται ανάμεσα στις παραπάνω χώρες συνθήκη
Ρώμη 1957: Υπογράφεται νέα συνθήκη η οποία επικυρώνει τη διεύρυνση της συνεργασίας στον οικονομικό κυρίως τομέα. Δημιουργείται έτσι η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ)
Ιανουάριος 1973: Στην κοινότητα εισέρχονται η Ιρλανδία, η Δανία και η Αγγλία
Ιανουάριος 1981: Στην Κοινότητα προστίθεται η Ελλάδα
1986: Νέα μέλη η Πορτογαλία και η Ισπανία
1992: Υπογράφεται η Συνθήκη του Μάαστριχ, σύμφωνα με την οποία η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα μετονομάζεται σε Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στόχοι της συνθήκης αυτής είναι:
4  Η χάραξη ενιαίας εξωτερικής πολιτικής
4  Ενίσχυση της οικο­νομικής και κοινωνικής συνοχής
4  Δημιουργία ενιαίου νομίσματος).
4  Προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων των υπηκόων των κρα­τών
4  Ανάπτυξη στενής συνεργασίας στον τομέα της δικαιοσύνης και των εξω­τερικών υποθέσεων.
1995: Στην ένωση προστίθενται η Αυστρία, η Σουηδία και η Φιλανδία
2004: Τα 15 μέλη γίνονται 25!
ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
o   Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο : Έδρα το Στρασβούργο. Αποτελείται από τους Ευρωβουλευτές κάθε χώρας. Ελέγχει τις αποφάσεις των κοινοτικών οργάνων. Ο πιο δημοκρατικός θεσμός της Ε.Ε. αλλά με λιγότερες εξουσίες απ’ όσες θα έπρεπε.
o   Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Έδρα οι  Βρυξέλλες. Υποβάλλει προτάσεις προς το Συμβούλιο Υπουργών και εφαρμόζει τις ιδρυτικές διατάξεις της Ε.Ε.
o   Το Συμβούλιο των Υπουργών: Έδρα οι  Βρυξέλλες. Αποτελείται από τους αρμόδιους υπουρ­γούς των κρατών – μελών. Αποφασίζει για την χάραξη πολιτικής τις κοινότητας στα διάφορα θέματα. Οι αποφάσεις λαμβάνονται σε σοβαρά θέματα με ομοφωνία, κάθε χώρα έχει το δικαίωμα της αρνησικυρίας (veto), ενώ σε απλούστερα θέματα ακολουθείται η αρχή της πλειοψηφίας
o    Το Κοινοτικό Δικαστήριο: Έδρα το Στρασβούργο. Εκδικάζει τις διαφορές που υποβάλλουν για επίλυση είτε οι κυβερνήσεις, είτε τα θεσμικά όργανα της Κοινότητας, είτε οποιοδήποτε πρόσω­πο νομικό ή πολίτης από τα κράτη-μέλη.
o    Το Ελεγκτικό Συνέδριο. Έδρα το Λουξεμβούργο. Φροντίζει για την ορθή δημοσιονομική διαχείριση της Κοινότητας και ελέγχει τον τρόπο εκτέλεσης του κοινοτικού προϋπολογισμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου