ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΒΑΦΗ
Βασικά γνωρίσματα
• Πεζολογικό ύφος.
• (Καβαφική) ειρωνεία.
• Υποβλητικότητα.
• Αγάπη για την ιστορία.
• Διάκριση ποιημάτων του σε τρεις κύκλους: ιστορικό, φιλοσοφικό, αισθησιακό-ηδονικό.
• Τα ποιήματα στην ύλη μας: ποιήματα για την ποίηση (αυτοαναφορικότητα).
• Γλώσσα- ύφος Καβάφη: πεζολογικός τόνος, μείξη δημοτικής, ιδιωματισμών Ελλήνων διασποράς και αρχαΐζουσας λιτότητα εκφραστικών μέσων, χρήση λέξεων και φράσεων του καθημερινού λόγου, ιδιόμορφη ορθογραφία (π.χ. η αντί οι), περιορισμένη χρήση ιαμβικού μέτρου, έλλειψη ρητορισμού και συναισθηματισμού, απουσιάζουν οι πομπώδεις εκφράσεις. Προσεκτική επιλογή κάθε λέξης- ο Καβάφης επεξεργαζόταν χρόνια τα ποιήματά του
• Αξιοπρέπεια ακόμη και μπροστά στη συντριβή.
• Τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
• Επιρροή κινημάτων: Συμβολισμός, Παρνασσισμός, Ρομαντισμός, Ρεαλισμός (γόνιμη σύμμειξη).
• Βαθιά μορφωμένος- μελετούσε συχνά αρχαίες ιστορικές πηγές. Αρχαιοδίφης.
• Επαναλαμβανόμενα μοτίβα στην ποίησή του: ιστορική μνήμη- φαντασία, όραμα- πραγματικότητα, μοίρα- παθητικότητα, νύχτα- φως, κάμαρα, φθορά, δύναμη τέχνης κ.ά.
Άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα:
o Ανάμειξη «αισθητικότητας» και στοχασμού
o Αναζητά την αλήθεια και στο ιστορικό περιθώριο, σε πρόσωπα άσημα ή δημιουργημένα
o Ιδανικός εκφραστής των λειτουργιών της μνήμης – ιστοριογραφική διάθεση
o Για τον Κ., όπου απισχναίνεται η πραγματικότητα, ανασυνθέτει η φαντασία
o Ιδιότυπος αισθητισμός- Tέχνη για την Τέχνη
o Ιστορικότητα μεταπλασμένη σε ποιητικότητα
o Στωική καρτερικότητα, διάθεση = δείγμα σοφίας
o Μιλά για παρελθόν αλλά μέσα από σύγχρονη προοπτική
o Υπόγειος σαρκασμός – Τάση για επιμελή απόκρυψη
o Eισηγητής μοντέρνας ποίησης στην Ελλάδα
• Πεζολογικό ύφος.
• (Καβαφική) ειρωνεία.
• Υποβλητικότητα.
• Αγάπη για την ιστορία.
• Διάκριση ποιημάτων του σε τρεις κύκλους: ιστορικό, φιλοσοφικό, αισθησιακό-ηδονικό.
• Τα ποιήματα στην ύλη μας: ποιήματα για την ποίηση (αυτοαναφορικότητα).
• Γλώσσα- ύφος Καβάφη: πεζολογικός τόνος, μείξη δημοτικής, ιδιωματισμών Ελλήνων διασποράς και αρχαΐζουσας λιτότητα εκφραστικών μέσων, χρήση λέξεων και φράσεων του καθημερινού λόγου, ιδιόμορφη ορθογραφία (π.χ. η αντί οι), περιορισμένη χρήση ιαμβικού μέτρου, έλλειψη ρητορισμού και συναισθηματισμού, απουσιάζουν οι πομπώδεις εκφράσεις. Προσεκτική επιλογή κάθε λέξης- ο Καβάφης επεξεργαζόταν χρόνια τα ποιήματά του
• Αξιοπρέπεια ακόμη και μπροστά στη συντριβή.
• Τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
• Επιρροή κινημάτων: Συμβολισμός, Παρνασσισμός, Ρομαντισμός, Ρεαλισμός (γόνιμη σύμμειξη).
• Βαθιά μορφωμένος- μελετούσε συχνά αρχαίες ιστορικές πηγές. Αρχαιοδίφης.
• Επαναλαμβανόμενα μοτίβα στην ποίησή του: ιστορική μνήμη- φαντασία, όραμα- πραγματικότητα, μοίρα- παθητικότητα, νύχτα- φως, κάμαρα, φθορά, δύναμη τέχνης κ.ά.
Άλλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα:
o Ανάμειξη «αισθητικότητας» και στοχασμού
o Αναζητά την αλήθεια και στο ιστορικό περιθώριο, σε πρόσωπα άσημα ή δημιουργημένα
o Ιδανικός εκφραστής των λειτουργιών της μνήμης – ιστοριογραφική διάθεση
o Για τον Κ., όπου απισχναίνεται η πραγματικότητα, ανασυνθέτει η φαντασία
o Ιδιότυπος αισθητισμός- Tέχνη για την Τέχνη
o Ιστορικότητα μεταπλασμένη σε ποιητικότητα
o Στωική καρτερικότητα, διάθεση = δείγμα σοφίας
o Μιλά για παρελθόν αλλά μέσα από σύγχρονη προοπτική
o Υπόγειος σαρκασμός – Τάση για επιμελή απόκρυψη
o Eισηγητής μοντέρνας ποίησης στην Ελλάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου