ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ- ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

TΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ:

ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΙ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ (ΜΟΥΣΙΚΗ + ΧΟΡΟΣ)

ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ: ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΛΑΟ- ΑΝΥΠΟΓΡΑΦΑ

 

1. Ως προς τη γλώσσα;

Η «γλώσσα του λαού», απουσία λόγιων λέξεων, εκφραστικότητα, αμεσότητα, τοπικά ιδιώματα, αφομοιωμένες – συνήθως – ξένες λέξεις, αναμνήσεις βυζαντινών ακόμα και αρχαίων ελληνικών γλωσσικών τύπων, πολύηχη, εύλαλη, εύηχη, με ρυθμό και μουσικότητα, ευφάνταστοι συνδυασμοί λέξεων, πλήθος εκφραστικών μέσων / λογοτεχνικών σχημάτων με σημαντικότερα την αντίθεση, προσωποποίηση και τη μεταφορά (άλλα σχήματα: μετωνυμίες, επαναλήψεις, υπερβολές, παρομοιώσεις κ.ά.), καλαισθησία, λιτότητα, νόμος της ισομετρίας- αποφυγή διασκελισμών (Η κατανομή του νοήματος μέσα στο στίχο έχει σχέση με το χώρισμα του στίχου σε ημιστίχια και με την έκτασή τους. Το νοηματικό βάρος πέφτει κατά κανόνα στο πρώτο ημιστίχιο, δηλ. στον πρώτο οκτασύλλαβο. Το δεύτερο ημιστίχιο συνήθως συμπληρώνει, αναπτύσσει ή τονίζει το νόημα του πρώτου), στερεότυπες εκφράσεις, ζωντάνια, παραστατικότητα, πρωτοτυπία + τόλμη, ιαμβικός 15σύλλαβος, έμφαση στη ρηματική φράση, προφορικότητα, ευθύς λόγος και διάλογος.

. 

2. Ως προς τη δομή και το περιεχόμενο:

Ηρωικά κατορθώματα, μυθολογικά στοιχεία, παραδόσεις και θρύλοι, λαϊκός τρόπος ζωής και ερμηνείας του κόσμου (βιοθεωρία και κοσμοθεωρία), πίστη στο υπερφυσικό-υπέρλογο στοιχείο- εξωπραγματικά/εξωλογικά στοιχεία/μεταφυσικά στοιχεία (ξωθιές, μάγισσες, στοιχειά, φαντάσματα κ.ά.), δοκιμασίες (δοκίμια), πίστης, αγάπης, λεβεντιάς, υπερβολές, θρησκευτικά στοιχεία, προσωποποιήσεις-ανθρωπομορφισμός  ζώων, μεταμορφώσεις, μαγικά αντικείμενα, «τραγικές ειρωνείες», το «καλό» συνήθως υπερισχύει, ηρωοποίηση απλών ανθρώπων, αφηγηματική διάθεση, ήθη-έθιμα, λαογραφικά- ηθογραφικά στοιχεία, ενότητες.

Βασικά θέματα: του αδύνατου, της κατάρας, του όρκου, της αγάπης, του θανάτου, της φύσης, του έρωτα, του καθήκοντος κ.ά.

 

Ειδικότερες  τεχνικές και τρόποι αλλά εκφραστικά μέσα>

 

-των άσκοπων ερωτημάτων

-ο νόμος των τριών

- υποφορά-ανθυποφορά

-αναδιπλώσεις

-πύκνωση χρόνου

- δραματικός ενεστώτας και/ παρατατικός

- διάλογοι- ενίοτε εναλλαγή με ευθύ λόγο.

- προσημάνσεις και προοικονομία

- αφήγηση

- επιβραδύνσεις

- κλιμακώσεις

- κορυφώσεις

-αντιθέσεις (θέση-άρση, ζεύγη αντιθέτων κ.ά.)

- επαναλήψεις

-εικόνες

-σκηνές

- δραματικότητα κ.ά.